بررسی شاخص های استرس اکسیداتیو در بیماران با تنگی اثبات شده ی عروق کرونر و مقایسه با افراد نرمال

چکیده زمینه و هدف: در ایران حدود 38 درصد از علل مرگ و میر را بیماری های قلبی، عروقی تشکیل می دهد. امروزه مشخص شده است که عوامل خطر رایج بیماری های قلبی، عروقی به تنهایی نمی توانند شیوع بالای بیماری را توجیه کنند. برخی مطالعات نقش استرس اکسیداتیو را در افزایش مرگ و میر ناشی از بیماری دخیل دانسته اند. هدف از این مطالعه ارزیابی شاخص های استرس اکسیداتیو در افراد با گرفتگی عروق کرونر و نیز بیماران مبتلا به سکته ی قلبی در مقایسه با گروه کنترل می باشد. روش بررسی: در این مطالعه سه گروه شامل 38 بیمار با گرفتگی عروق کرونر و بدون سکته ی قلبی (متوسط سن 6/8 ± 5/56 سال)، 20 بیمار مبتلا به سکته ی قلبی (متوسط سن 7/7 ± 8/50 سال) و 55 نفر شخص سالم (متوسط سن 5/8 ± 8/49 سال) به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند. مقادیر ویتامین e با hplc، گلوتاتیون و مالون دی آلدئید با اسپکتروفتومتر اندازه گیری شد. یافته ها: سطوح پلاسمایـی مالون دی آلدئید در هر دو گروه بیمار نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری را (05/0 >p) نشان داد. سطوح پلاسمایی ویتامین e در بیمارانی که تنها گرفتگی عروق کرونر داشتند و گلوتاتیون هر دو گروه بیمار در مقایسه با گروه کنترل کاهش نشان دادند (05/0 >p). بین مقادیر مالون دی آلدئید، ویتامین e و گلوتاتیون دو گروه بیمار اختلاف معنی داری مشاهده نشد. نتیجه گیری: کاهش مولکول های آنتی اکسیدان به ویژه گلوتاتیون و افزایش چربی های اکسیده از طریق القا ی برخی مسیرهای انتقال سیگنال شاید بتواند در پاتوژنز بیماری های قلبی، عروقی و صدمات بافتی مربوطه دخیل باشد.